Boetedoening etymologische betekenis

te·doe·ning het doen van iets vervelends omdat je een morele of godsdienstige zonde hebt gedaan Voorbeeld: 'Hij moest 10 rozenkransjes bidden als boetedoening voor zijn begane zonden.'. Synoniemen: boetstraf 1 definitie. boetedoening - Zelfstandignaamwoord 1. het doen van iets vervelends omdat je een morele of godsdienstige zonde hebt gedaan ♢ Hij moest 10 rozenkransjes bidden als boetedoening voor zijn begane zonden. Boetedoening etymologische betekenis Boetedoening is een spijtbetuiging die gepaard gaat met een handeling die de eerdere verkeerde handeling moet compenseren. De boete staat niet noodzakelijk in verhouding met de verkeerde handeling. De boetedoening kan dienen om verzoening of vergeving te verkrijgen, of om aan de eigen gemoedsrust tegemoet te komen.

Etymologie boetedoening

boetedoening f (plural boetedoeningen, diminutive boetedoeninkje n) act of making amends; atonement; act of serving a sentence. boetedoening - Zelfstandignaamwoord 1. het doen van iets vervelends omdat je een morele of godsdienstige zonde hebt gedaan ♢ Hij moest 10 rozenkransjes bidden als boetedoening voor zijn begane zonden.

Etymologie boetedoening te·doe·ning het doen van iets vervelends omdat je een morele of godsdienstige zonde hebt gedaan Voorbeeld: 'Hij moest 10 rozenkransjes bidden als boetedoening voor zijn begane zonden.'.

Oorsprong woord

Het woord etymologie komt via het Latijn uit het Grieks en is samengesteld uit de woorden étumo-‘het ware’ en -logía ‘studie, onderzoek’. Etymologie is dus eigenlijk het zoeken naar het ware, de kern of basis van het woord. Dat doen we door een woord terug te volgen in de tijd. Etymologisch Woordenboek van het Nederlands. De herkomst van onze woorden. Het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands (EWN) is hét professionele etymologische naslagwerk voor de Nederlandse taal. Oorsprong woord Een woord krijgt een etymologie wanneer het qua vorm en betekenis zodanig overeenstemt met een woord in een andere taal, dat er geen sprake kan zijn van toeval. De etymoloog maakt in zulke gevallen onderscheid tussen vier verschillende categorieën. In de eerste twee categorieën is sprake van een etymologische verwantschap, in de laatste twee.

Taalkundige betekenis

taalkundige iemand die zich voor zijn beroep bezighoudt met het bestuderen en beschrijven van taal; beoefenaar van de taalwetenschap; beoefenaar van de taalkunde; linguïst Gevonden op Sommige taalkundige onderzoeksgebieden onderscheiden zich door het niveau van taalgebruik waarop de analyse is gebaseerd. Fonetici gaan uit van klanken; lexicografen van woorden; en grammatici van zinnen. Taalkundige betekenis kun·dig met taalkunde te maken hebbend taalkunde Voorbeeld: 'taalkundige termen' Synoniem: linguïstisch taalkundige ontleding (het bepalen van de woordsoorten van de woorden in een zin) Synoniem: woordontleding Synoniemen: linguïstisch taalwetenschappelij.

Boete betekenis

Zo wordt diefstal bestraft met een geldboete van de vierde categorie, wat betekent dat de rechter maximaal een boete van euro of dollar kan opleggen (bij een zeer omvangrijke diefstal dus relatief weinig – overigens is ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel daarbij steeds mogelijk, nog afgezien van de. te (de ; v(m) ; meervoud: boeten, boetes) 1 wegens een overtreding opgelegde geldstraf ¶ (religie) boete doen een (vaak zichzelf opgelegde) straf ondergaan voor zijn zonden b oe ·ten (boette, heeft geboet) 1 herstellen, repareren: netten boeten 2 straf ondergaan: voor een.

Boete betekenis te Verbuigingen: boeten, boetes (meerv.) geldbedrag als straf Voorbeeld: 'een boete voor te hard rijden' boete doen (straf of nadeel ondervinden vanwege je eigen of andermans fouten) Synoniemen: bekeuring bon celstraf geldstraf gevangenisstraf hechtenis penalty penit.